Gure errealitatea osatzen duen kanpoko alderdi horren sotiltasunean eta denborazkotasunean birsortzen den seriea, guztiak itxuraz definituz. Hala ere, zenbat eta gehiago sartu forman, orduan eta gehiago desagertzen da, eta guztiarekin bat egiten duen mugagabe bihurtzen da, bere agerpen amaigabeak gorabehera. Orduan ezagutzen dugu, ikusezina dena, bere barnean dagoena, eusten, modelatzen, aldatzen edo disolbatzen.
