Arte Sortzailea

Artearen bidea, zeharkatzen duen baso hostotsu horretan barrena, askatasunez egiten bada, hango bazterrik ederrenak ezagutzera garamatza. Garbitasun eta inozentzia espazioak, non gelditzen garenean, bakez beterik, ekintza sortzailera bultzatzen gaituzten. Esperientzia honen eramaileak ezin du beste ezerekin nahastu. Horregatik, Arte Adierazgarria deitu nuena esperimentatu ondoren… ARTE ADIERAZGARRIA, erantzunen eramaile gisa, ezezagunak izan arren existitzen diren munduen seinalatzaile gisa, eta egoera basatian dauden energia eta bibrazioekin konektatzeko gai dena, ariketa pertsonal eta bakar batean fisikoki erreproduzitzeko aukera emanez, Orain, beste era batera izendatu behar dut inon ez zegoenaren esperientzia sortzailea, harik eta gure urrats bakoitzarekin sortu arte: ARTE CREADOR. Bertan jartzen dut…

Nik badaukat neure Musa

Lerro hauek idaztera bultzatu nauen MUSA nekaezin batekin konbitzen dut. Etengabe eragiten dit proposamen ilusionagarriekin, gauzatu beharreko ideia berriekin.Bere gosea aseezina da Behin lanean hasteko konbentzitu nauenean, erretiratu egiten da, bakarrik uzten nau zeregin guztiarekin, eta bitartean agerpen txikiak egiten ditu asmo berriekin distraitzeko. Esaten dit: “Utzi hori, begira interesgarria den honi…” Bere interesa berritasuna da, eta bost axola gainerakoa. Agian niretzat bakarrik izango da, edo enplegatu anitzentzat, hara eta hona ibiliz, era guztietako artisten artean gogoa presaka banatuz. Berak (ondo ezagutzen dut), alde bat alaitasun sakon eta barea du, eta bestea, berriz, sustrai tristeak. Guztiarekiko sentsibilitate erradikala du, eta…

Liburu bat

Ez naiz harritzen liburuaren eguna ospatzea, ideiaz, istorioz eta irrikaz beteriko objektu txiki hori, hain espazio txikian hainbeste transmititzeko gai dena. Liburu bat idazteko zeregin horretan hastea erabakitzen duzunean, horrek dakarren abenturaz konturatzen zara. Erronkaz eta zalantzaz betetako bidea da, eta sormen preziatu hori sortzeko itxaropenarekin gainditzen ari zara; izan ere, letra-itsasoen kontinentea da, zurekin ezkutaketan jolasten dena. Ongi etorriak dira nire liburuetan hitzei arnasa ematen dieten irudiak eta espazio zuriak. Esperientzia bakoitzaren aberastasunak desbeiluak, komunikazioa, bakardadeak, ilusioa, kolaborazioak eta mozketak dakartza berekin, eta horiek guztiak moldatuz doaz, liburuari eraldatzeko ahalmen handia emanez. Zazpi argitalpen oso ezberdinen ondoren, formatu berezi…

Pieza baten patu zirraragarria

Atzo berriro gertatu zen. Testu hau idazteko asmoa nuen, eta berriro pasatu zen. Pieza bat amaitzen dudanean, ziur nago bere patua martxan jartzen dela. Energia bat isurtzen hasten da eta sentitu dezaket. Hortik aurrera, berarentzat gertatzen dena ez da kasualitatea izango. Hasieratik dagoen lotura da, eta, beraz, azkenean, dagokion pertsonarekin ezinbestean topo egiten da. Ezin eutsizko gezikada bat bezalakoa da, une zirraragarria niretzat, momentu horretan bertan nagoenean. Hori dela eta, errazagoa da nire zati txiki hori agurtzea. Seguru askori gehiegi irudituko zaiola hau dena. Batzuek bakarrik ulertuko dute, eta haiekin ospatu nahi dut gauzak diren bezalakoak izatea, hain errazak eta…

Forma urtzea

Forma inguratzen duen zerbait da, barnekoa, bere barrua definitzen duena, bizi zaion esentzia. Forma ederra da, bera baino askoz gehiago delako. Baina, bitxia bada ere, mugei arretaz begiratzen diezunean, desagertzen hasten da, esanez: “Ez duzu dena ikusten”. Orduan, disoluzio horretan, ihes egiten uzten die argiari, eratzen duen energiari, eusten dion soinu dardaratiari. Orduan, naizen behatzaile xumeak, betiko aldatzen du bere ikusmoldea. Plastikotasuna zurruna zirudienaz jabetzen da, eta desagertzen den bitartean, existitzen jarraitzen du. Nola adierazi formaren disoluzioa materia eta hitzak erabiliz? “Formaren desegitea” seriea